Uykusuz geçen günler, sabahlamalar, haftasonu - tatil nedir bilmeden çalışmalar sona erdi. Ya da ben öyle sanıyorum...
Uzun zamandan beri evde geçirdiğim ilk cumartesiydi bugün. Nasıl bir yorgunluksa artık, sürekli uyumak istiyorum.
Bu arada, biri ilkbahar, biri de sonbaharda olmak üzere senede iki kez yoğun bir depresif ruh haline girdiğimi bugünlerde kendime itiraf etmiş vaziyetteyim. Müzmin bir sıkıntı, hiç bir şey yapmak istemeyişler, lüzumsuz asabiyet, baş ağrısı, uyku arzusu, ne ararsanız var!
Neticede: Yaşıyorum ve nankörlük etmeyeyim ki mutlu ve huzurluyum. Özellikle evimde!
Not: Geçmiş olsun komtanım! Geçen hafta ben de ilaçlarla ayakta atlattım mereti; teğet geçti hastalık...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder