Ağustos 29, 2006

Hep bana, yok sana...

Gayet huzurluyken bir şey oluverir de asabınız yerinden oynar ya; işte öyle... Artık sıkıldım.

Gecenin bir yarısına kadar çalışmalar, eve iş getirmeler, kıç yırtmalar, her çalışanda olması gereken gayet normal birer "özveri" sayılır ama işveren bu özverinin yüzde birini bile göstermez, takdir etmez, ödüllendirmez.

Yahu yarın milletimin resmi tatil günü, herkes tatil, deliler gibi acil bir iş yok, e sen ne diye inat edersin yarın 15.00'e kadar çalışacağız diye? Bu haksızlık değil midir? Her sene, her resmi tatilde aynı terane...

Israrla böyle davranıldığı müddetçe çalışanlar da "en doğal hakkımı bile benden esirgeyen bir şirket için ben neden fazladan bir özveri göstereyim?" demez mi?

Der.

Ben de derim.

Herkes der.

Aman be!

Hiç yorum yok: